6 ชม.ต่อมา ขณะที่เขาเริ่มหมดหวังและนอนรอความตาย พนักงานรักษาความปลอดภัยของบริษัทได้เปิดประตูมาช่วยเขาได้ทัน เขาถามผู้มาช่วยเหลือว่า ทำไมถึงมาเปิดประตูให้เขาได้
พนักงานผู้ นั้นตอบว่า “ผมทำงานโรงงานนี้มา 35 ปีแล้ว พนักงานหลายร้อยคนเข้าและออกโรงงานทุกวัน คนส่วนใหญ่มองผมเหมือนไม่มีตัวตน แต่คุณเป็นหนึ่งไม่กี่คนที่ทักทายผมทุกวันในตอนเช้า กล่าวลาผมตอนกลับบ้าน แล้วพูดว่า พบกันใหม่พรุ่งนี้
ผมมีความสุข ที่ได้รับคำทักทายทุกๆวัน เพราะคุณทำให้ผมรู้สึกว่าฉันมีตัวตน และวันนี้ก็เหมือนทุกวัน ได้ทักทายในตอนเช้า แต่จนดึกแล้วผมก็ยังไม่ได้ยินเสียงกล่าวลาของคุณ ผมรู้สึกว่ามีบางสิ่งบางอย่างผิดปกติ จึงตามหาตามที่ต่างๆ จนกระทั่งได้พบคุณในที่สุดครับ”
บทเรียนสำคัญ :
จงอ่อนน้อม ถ่อมตัว ให้ความรัก ความนับถือกับผู้คนรอบๆตัวคุณ เพราะว่า ชีวิตนี้สั้นนัก
สิ่งที่เรากระทำอาจมีผลต่อผู้คนเหล่านั้น ไม่ทางใดก็ทางหนึ่งโดยที่เราอาจคาดไม่ถึง
กิตติ เหล่าจิระมงคล
